Leaves of Grass, by Walt Whitman BOOK III Song of Myself 2/اپنا گاون

 

https://soundcloud.app.goo.gl/fEah6

 Leaves of Grass, by Walt Whitman

BOOK III
Song of Myself
 2

اپنا گاون

Houses and rooms are full of perfumes, the shelves are crowded with perfumes,

گھر گھر دےوچ مُشکاں بھریاں
ُٹھُسے عطر درازاں وچ

  I breathe the fragrance myself and know it and like it,
اپنی خوشبو  سُنگناں واں
میں تے اپنے  ساہواں وچ

کیوں نہ  مینوں چنگی لگے
اپنے  آپ دی سچی بو

The distillation would intoxicate me also, but I shall not let it.

جے میں اس دی مشک نتاراں
ہور مرے سر چڑھ کے بو
ہور جو ہووے چل سو چل
ہون نیں دینی میں اے گل

The atmosphere is not a perfume, it has no taste of the distillation, it is odorless,

میری وا  دی باس اے اپنی
ایدے وچ نیں دوجی بو
ایس نوں اینج ای سادہ رکھ
ہورنہ  عنبر وچ دھرو

It is for my mouth forever, I am in love with it,

اے سواد  اے منہ وچ رچیا
ہور نیں چس ایس توں ودھیا

I will go to the bank by the wood and become undisguised and naked,

اک دن شور شرابا چھڈ کے
بار  دا  پھیرا  لاواں  گا
وگدے نیر دے کنڈے بہہ کے
لیڑے کپڑے لاواں گا
الف ننگا  ہو  جاواں  گا

I am mad for it to be in contact with me.

اپنے آپ نوں جھپی پا کے
میں یملا ہو جاواں گا

The smoke of my own breath,

دھونی میرے ساہواں دی

Echoes, ripples, buzz’d whispers, love-root, silk-thread, crotch and vine,

میری واجاں دے ٹکرا
لہراں بحراں، کھسراں پھسراں
بوٹی جڑیاںکیڑ مکوڑ
دو سانگےوچ بیلاں چڑھیاں

My respiration and inspiration, the beating of my heart, the passing of blood and air through my lungs,

آناں جاناں ساہواں دا
دل دی دھک دھک
خون دی چھک چھک
پینڈے اندر  واورولا

The sniff of green leaves and dry leaves, and of the shore and dark-color’d sea-rocks, and of hay in the barn,

ہریل سڑیل پتیاں دی
رلی ملی  خشبو دے چھَٹے
کنڈے اتے کالے وٹے
وچ گداماں سکے پھٹے

The sound of the belch’d words of my voice loos’d to the eddies of the wind,

ہچکی وانگر شور مچاندے
پینڈے اندروں اکھر کڈے

A few light kisses, a few embraces, a reaching around of arms,

مار کے جھپی باہواں پھڑدے
چُمدے، لنگدے

The play of shine and shade on the trees as the supple boughs wag,

وچ رُکھاں دے
دُھپ تے چھاں دی کھیڈ رچاون
ہریاں بھریاں شاخاں ڈولن

The delight alone or in the rush of the streets, or along the fields and hill-sides,

اپنی ہوند دا اپنا چس اے
بھاویں بندا  کلاہووے
یا ہووے او گلیاں راہیں وچ ہجوماں
بھاویں ہووے وچ میداناں وچ پہاڑاں

The feeling of health, the full-noon trill, the song of me rising from bed and meeting the sun.

اے وے مان جوانی دا
چھڈ کے دنیا دے جنجال
دن دھاڑے
منجھیوں اٹھ کے
سنگت کرنی سورج نال

Have you reckon’d a thousand acres much? 

have you reckon’d the earth much?

سوچ کے ویکھ
ہزاراں ایکڑ
دھرتی  بارے  سوچ کے ویکھ  

Have you practis’d so long to learn to read?

پڑھیا ایں توں لِکھے لیکھ؟

Have you felt so proud to get at the meaning of poems?

فیر  توں مان کریں گا آپ
جد جانے گا
اکھراں اندر جَو ڑاں جُڑیا
لُکا بھید

Stop this day and night with me and you shall possess the origin of all poems,

میرے نال اے رات تے دن دی کھیڈ مکُا
ڈُب کے اپنے اندر توں
کُل کلام دی تانگ لگا
مڈھ تک آپ اپڑ جاویں گا

 You shall possess the good of the  earth and sun,
(there are millions of suns left)

    جو  وی سچ اے
 ایس دھرتی توں سورج  تایئں
(سورج لکھ ہزاراں راہ وچ )
بنھ کے کھیسے وچ توں سب نوں
   ساری کھٹی کھٹ جاویں گا

You  shall no longer take things at second or third hand, nor look through the eyes of the dead, nor feed on the spectres in books,

اج توں بعد کسی وی شے نوں
من ناں پایئں
دوجے تیجے ایرے غیرے ہتھی تایئں
جو مویاں تے سر تے جڑیاں
نیئں تکنا اوناں اکھیا ں رایئں
جو لکھیا اے وچ کتاباں
اوس ڈراوے وچ ناں آیئں
 
You shall not look through my eyes either, nor take things from me,

ناں کچھ لے تو میرے کولوں
ناں ای  ویکھ توں    میری اکھیوں

You shall listen to all sides and filter them from your self

چار چفیرے لوکی بولن
ہر پاسے توں وکھرا رہ
سب دی سن
فیر  اپنی کہہ

Nasir Gondal
New York
20 Apr,2022

ناصر گوندل
نیو ہارک
بدھ20/اپریل2022