Song of Myself/Walt Whitman/Punjabi Translation

https://soundcloud.app.goo.gl/bxWoY

Leaves of Grass Book III  
Song of Myself
Walt Whitman

اپنا ڈھول وجانا  واں
میں آپنے آپ نوں گانا  واں
رنگ جا  توں ویں اوسے رنگے
میں جو رنگ جمانا  واں

لوروں لور میں پھردے پھردے
آپنے آاپ نوں سدیا  اے

سوچاں میں کے کنی چھیتی
ایس گل نوں پہچان گیا
ہریل گھاہ دے تکھے پتے
جیوں ویکھے میں جان گیا

جیویں گھا  اے
ایویں میری جیب دی بوٹی
جند دا بوٹا
رسدا وسدا
ایس دھرتی نے گھڑیا  اے
ایس دے خون  نے بھریا  اے
ایس  ہوا  نال جڑیا  اے

ماں پیو میرے
نانے دادے مامے تائے
جدی پشتی
سب تے سب ایس دھرتی جائے

سینتی ’۳۷ ‘ دے میں گیڑے لگیا
روپ مرے تے جوبن چڑھیا
ناں کوئی مینوں سبق پڑھائے
ناں کوئ رسمی راہ وکھاوئے
جنے چت حیاتی ماناں
جتی نوک سے سب نوں رکھنا

لنگدا ویلا مڑ مڑ آوے
ودھدھا گھٹدا  زور دکھاوئے
ہالے تیکر بھلیا نہی  آں
ڈرنا  واں کے بھل ناں جاوئے

ترچھا پدرا  سدھا  ڈنگا
اوکھا سوکھا بھیڑا چنگا
جنج دا ساحل آوے گا
لنگر کنڈے لاواں گا

جنی میری ست ستیا اے
پورا ٹل لگاواں گا
چیتا رکھیں انحد قدرت
تیری واج لگاواں گا

ناصر گوندل
نیو یارک
5/مارچ/2022

https://www.poetryfoundation.org/poems/45477/song-of-myself-1892-version

Song of Myself (1892 version)

BY WALT WHITMAN

1

I celebrate myself, and sing myself,

And what I assume you shall assume,

For every atom belonging to me as good belongs to you.

I loafe and invite my soul,

I lean and loafe at my ease observing a spear of summer grass.

My tongue, every atom of my blood, form’d from this soil, this air,

Born here of parents born here from parents the same, and their parents the same,

I, now thirty-seven years old in perfect health begin,

Hoping to cease not till death.

Creeds and schools in abeyance,

Retiring back a while sufficed at what they are, but never forgotten,

I harbor for good or bad, I permit to speak at every hazard,

Nature without check with original energy.